مدح و ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها
امشب رسـول الله را قـرآن دیگـر شد عطا قـرآن دیگر از خـدا با نـام کـوثـر شد عطا از مخـزن سـراللّهی تـابنده گوهر شد عطا در نقش دختر بر پدر فرخنده مادر شد عطا سادات حورالعین به او از حیّ داور شد عطا جان مجـسّـم شد عطا روح منّـور شد عطا مـصـداق کـوثـر آمـده روح پـیـمـبـر آمـده هـمـگـام حـیـدر آمـده زهـرای اطـهر آمده خود قدر و شام قدرها پنهان به تار موی او از بوسه های مصطفی انداخته گل روی او ای اهل جنّت بشنوید از عطر جنّت بوی او انسیّة الحورا ولی حوراست خاک کوی او تصویر حُسن کبـریا در طلعت دلجـوی او برتر ز کـلّ انبـیا فرزند و باب و شوی او جـبـریل مـرغ بـام او مـفـتـاح جنّـت نام او در بذل، گردون جام او در عزم، هستی رام او اختر چه اختر برتر از ماه جهان آراست این دختر چه دختر مادر خورشید عاشوراست این مرآت سیـمای فسبحـان الّذی اسراست این معصومه و منصوره و انسیّة الحوراست این راضیّه و مرضیّه و صدیّقه الکبراست این هم دُرّة البیضاست این هم زُهرة الزهراست این در رتبه هم شأن علی در قـدر قـرآن علی روح است و ریحان علی جان است و جانان علی الله، یک صدّیقه و دو عیسی و دو مریمش جان هزاران مریم و عیساست جاری از دمش پیش از ولادت مادری بر کـلّ نسل آدمش بر دامن لطف و کرم پیوسته دست عالمش در چادر عصمت بود روح القدس نامحرمش روح دو صد روح القدس چون گل نثار مقدمش رضوان و کلّ هست او مرهون او پا بست او دست الهی دست او تیر قضا در شست او بـا دیــدۀ دریــائـیـم بـا سـیــنـۀ سـیـنــائـیـم بـا نـالـۀ تـنـهـائـیـم بـا سـوز عـاشـورائـیـم با زشتـی و زیـبـائیم با پـیـری و بُـرنـائـیم با این دمِ صحـرائیـم بـا این سـر سـودائـیم با هـسـتـی و دارایـیـم با پـسـتـی و بـالائیم زهـرائـیـم زهـرائـیم زهـرائـیـم زهـرائـیـم سر تا به پایم زمزمه ذکرم به لب بی واهمه یا فـاطـمـه یا فـاطـمه یا فـاطمه یا فـاطـمه توکیستی تو کوثری بر چرخ عصمت محوری هم کبریا را مظهری هم انـبـیا را رهبری ختم رسل را دختری شیر خدا را همسری دین خـدا را یاوری خـون خـدا را مـادری در خُلق و خو پیغمبری درعزم و همّت حیدری ناموس حیّ داوری زهرای زینب پروری قرآن دعایی بر لبت ایـمـان چـراغ مکتبت حـورا کنـیز زینـبت شب عاشق ذکر شبت در چار بانوی بهشت اوّل تویی آخر تویی فلک نجات خلق را سُکّان تویی لنگر تویی بر رحمةُ للعالمین دختر تویی مـادر تویی بر شیر حق یعنی علی همسر تویی یاور تویی رضوان تویی جنّت تویی میزان تویی محشر تویی قرآن تویی کوثر تویی احمد تویی حیدر تویی خیل ملایک در صفت گردون غبار رفرفت هم روزی مادر کفت هم نام ما در مصحفت مریم گرفته دست خود بر رشته های چادرت آورده عیسی از فلک روی تضرّع بر درت روح الامین آرد سلام از سوی حیّ داورت موسی به سینا می برد فیض از فروغ منظرت ختم رُسُل گیرد چو جان ای جان قرآن در برت گه خیزد از جا پیش پا گه خم شود در محضرت گردون مطیع میل تو هستی نمی از سیل تو جنّ و ملایک خیل تو محو صلوة اللّیل تو ای شیر حق حیران تو، تو کیستی تو کیستی؟ ای چرخ در فرمان تو، تو کیستی تو کیستی؟ ای انـبـیـا قربان تو، تو کیستی تو کیستی؟ ای جان احمد جان تو، تو کیستی تو کیستی؟ ای عقل سرگردان تو، تو کیستی تو کیستی؟ ای قدر و کوثر شأن تو، تو کیستی تو کیستی؟ آن کس که گوید مدح تو من نیستم من نیستم ای برتر از درک همه من کیستم من کیستم بی تو ولایت خویش را باور ندارد فاطمه بی تو نبوّت لحظه ای محور ندارد فـاطمه بی تو محمّد تا ابـد کـوثـر ندارد فـاطـمـه بی تو امیـرالمؤمنین هـمسر ندارد فـاطـمه بی تو امامت هیچ گه مـادر ندارد فـاطـمـه بی تو عبادت روح در پیکر ندارد فـاطمه با خاک کویت آبرو بر خلق عـالـم میدهی وز باغ مدحت میوه ها بر نخل میثم میدهی |